Jeszcze przez kilka dni, bo do niedzieli 22. stycznia 2023, można obejrzeć wystawę poświęconą twórczości Edvarda Muncha w paryskim Musée d'Orsay, zorganizowaną we współpracy z Munch Museet w Oslo. Wystawa nosi tytuł "Edvard Much. Poemat o życiu, miłości i śmierci" i obejmuje około stu prac artysty - obrazów, rysunków, grafik. Przenieśmy się na chwilę w świat norweskiego prekursora ekspresjonizmu.
Obraz widoczny na pierwszym zdjęciu to "Kobiety na moście", co ciekawe, jest to jedna z osiemnastu wersji tego tematu. Tło, jakim jest most nad fiordem oraz droga i jej otoczenie, pozostaje bez zmian. Zmienna są postaci wypełniające pierwszy plan. Wybrałam to zdjęcie ze względu na bijącą z obrazu witalność.
Kolejny obraz, którego akcja rozgrywa się na moście nosi tytuł "Rozpacz". Został namalowany w 1892 roku. Munch uchwycił tu spacer ze znajomymi, kiedy to zachwycony kolorem nieba postanowił przystanąć na chwilę w zadumie. Motyw krwistoczerwonego nieba wykorzysta jeszcze w innych dziełach.
"Letnia noc. Inger na plaży" - 1889 rok.
"Melancholia" - 1891 rok. Inny obraz Muncha, pod tym samym tytułem pokazałam w jednym z poprzednich postów.
"Taniec na plaży" - 1899 - 1900 rok.
"Śnieg padający w alei" - 1906 rok.
"Dzieci bawiące się na ulicy w Asgardstrand" - 1901 - 1903 rok.
"Gwiaździsta noc" - 1922 - 1924 rok.
Motyw choroby i śmierci był bliski artyście. Jego matka oraz siostra zmarły na gruźlicę, ojciec miał problemy natury psychicznej, był fanatycznie religijny, a on sam borykał się również z problemami psychicznymi i alkoholizmem.
"Chore dziecko" - 1896 rok.
Relacje damsko-męskie w życiu Edvarda Muncha również nie należały do prostych. Wśród jego kochanek można wymienić o cztery lata starszą Emilie Thaulow, a także Dagny Juel (żonę Stanisława Przybyszewskiego). Natomiast związek z o sześć lat młodszą Tullą Larsen, po wieloletniej uczuciowej zabawie w kotka i myszkę, kończy się dość burzliwie - ona próbuje popełnić samobójstwo, a on traci palec w wyniku postrzału w dłoń. Gdyby Edvard posiadał konto na FB wszystkie jego związki miałyby status - to skomplikowane.
Litografie i rysunki:
"Vampir II" - 1895-1902 rok.
"Madonna" - 1895 - 1896 rok.
"Krzyk" - praca opatrzona jest inskrypcją „Czułem wielki krzyk całej natury”. Jest to nawiązanie do zachwytu krwistoczerwonym niebem, o którym wspomniałam wcześniej. Tu również da się zauważyć czerwień obłoków.
Na koniec kilka autoportretów Edvarda.
