János Vaszary to jeden z czołowych i najbardziej wszechstronnych malarzy węgierskich. Obecnie wystawa jego prac prezentowana jest w Węgierskiej Galerii Narodowej (na drugim piętrze w budynku C) i obejmuje 70 obrazów przedstawiających praktycznie całość jego twórczości. Zobaczmy jak ewoluowała twórczość malarza na przestrzeni lat.
Vaszary (jego autportet z roku 1887 powyżej) swoją artystyczną edukację rozpoczął w wieku 18 lat w szkole malarstwa dekoratywnego w Budapeszcie. Tak jak wiele innych osób w tamtym czasie, chcących nauczyć się malować, wyjechał do Monachium, jak chociażby Olga Boznańska, a następnie studiował malarstwo w paryskiej Academie Julian, gdzie nauki pobierała między innymi Anna Bilińska. Pod koniec lat 90. XIX wieku był jednym z pierwszych przedstawicieli secesji na Węgrzech, później tworzył dzieła w stylu impresjonistycznym, ekspresjonistycznym i art deco.
Kwiatowa dziewczyna z roku 1888 to przykład malarstwa naturalistycznego. Obraz namalowany został podczas studiów w Monachium.
Martwa natura na stole - 1919 rok, inspiracja francuskim postimpresjonizmem oraz niemieckim ekspresjonizmem.
Po kąpieli - 1920 rok.
Akty:
Wschód i Zachód - 1927 rok.
Tata to miejscowość, w której Vaszary namalował cykl obrazów, pełen żywych barw, motywów roślinnych.
Podróż do Włoch zaowocowała kolejnym cyklem obrazów, w którym autor skupił się na oddaniu ruchu postaci.
Osobiste doświadczenia wojenne zainspirowały artystę do namalowania Męki Pańskiej oraz cyklu Chrystus w mieście, w którym to Jezus wmieszany w tłum przemierza ulice dźwigając krzyż.
